Plastinarium

Atrakcje turystyczne

Opis obiektu

W dawnej fabryce sukna wełnianego (niem. Gubener Wolle), na powierzchni ponad 2500 m² mieści się Plastinarium, czyli ośrodek o charakterze muzealno-naukowym, dającym zwiedzającym wgląd w budowę poszczególnych części ciała ludzi i zwierząt, dzięki eksponatom stworzonych z zastosowaniem techniki preparacji zwłok zwanej plastynacją. Łącznie dostęnych do obejrzenia jest 150 pojedynczych narządów ludzkich, oraz około 15 plastynatów całego ciała człowieka.

Ekspozycję główną stanowi stacjonarną wystawa anatomiczna pod nazwą „BODY WORLDS. The Anatomical Exhibition of Real Human Bodies”, ukazującą plastynaty całego ludzkiego ciała. Tutaj też udostępniono zwiedzającym tzw. szklaną pracownię, w której można w czasie rzeczywistym obserwować śledzić kolejne fazy przetwarzania zmarłego w plastynat. Przez przystąpieniem do obejrzenia tej ekspozycji, zwiedzający musi jednak przejść wpierw przez specjalne pomieszczenie, przygotowane do sprawdzenia poziomu wrażliwości na deamsemblację szczątków ludzkich.

Plastinarium jest placówkę bezpośrendnio powiązaną z Instytutem Plastynacji w Heidelbergu, prowadzonym przez doktora Gunthera von Hagensa, którego motywacją do utworzenia muzeum była chęć zmiany stosunku ludzi do śmierci oraz nie traktowania ciała ludzkiego po śmierci jako sacrum.

Historia obiektu

Wystawa ma swoje korzenie w pracy doktora Gunthera von Hagensa, chcącego zmienić ogólne podejście ludzi do anatomii oraz sacrum ludzkiego. Dzięki połaczeniu opracowanego przez siebie procesu preparacji ciał zwanym plastynacją, oraz artystycznym sposobem przedstawienia organów ludzkich już w 1996 roku zorganizował objazdową wystawę „Body Worlds”. Ekspozycja okazała się wielkim suksecem, zainteresowała bowiem prawie 50 milionów zwiedzających na całym świecie do obejrzenia prawdziwych, splastynowanych ciał. Parę lat później powstał pomysł założenia wystawy stacjonarnej. Pierwotnie tzw. Plastinarium miało powstał w roku 2005 w polskiej miejscowości Sieniawa Żarska w województwie lubuskim. Pomimo możliwości zatrudnienia około 300 osób, na wskutek motywowanego dość tradycyjnym światopoglądem sprzeciwu lokalnej społeczności lokalne władze nie dały inwestorowi zezwolenia na budowę muzeum. W oddalonym o 90 kilometrów Guben van Hagens taką możliwość uzyskał, otwierając 17. listopada 2006 roku swoją pierwszą wystawę w murach dawnej fabryki sukna wełnianego.